تریبون هنر _ بابک صحرایی: با نگاهی به موسیقی فیلم های نمایش داده شده در سی و ششمین دوره از جشنواره فیلم فجر، حضور ستار اورکی حضوری متفاوت و قابل اعتنا است. او با ساخت موسیقی فیلم ماهورا و انیمیشن «فیل شاه»، بار دیگر ثابت کرده که می تواند با موسیقی اش به شکل ویژه ای به افزایش اثرگذاری فیلم کمک کند.

ستار اورکی با بیش از یک دهه حضور در عرصه حرفه ای سینما، در این دوره با ساخت دو موسیقی متفاوت برای یک درام عاشقانه و یک انیمیشن عظیم ایرانی، در مقایسه با دیگر آهنگسازهای این دوره، متفاوت ترین حضور را تجربه کرده است. او با پیشینه ساخت موسیقی فیلم های متعدد در ژانرهای مختلف و تجربه همکاری با بیش از نیمی از کارگردان ها برجسته سینمای ایران، در این دوره از جشنواره با ساخت دو موسیقی که از نظر فرم و ساختار تفاوت های بسیاری با خود دارند وجه تازه ای از توانایی های خود را به نمایش گذاشته است

ارکستراسیون و رنگ بندی خوب سازها با همراهی هارمونی و کنترپوان های هوشمندانه و توجه به ارتباط موسیقی با تصویر و حتی پرسوناژهای فیلم، از مشخصه های بارز موسیقی ستار اورکی است که این بار در «فیل شاه» و «ماهورا» در دو فرم متفاوت به کار گرفته شده اند. در هر دو فیلم آهنگساز هم وجه شکوه آمیز بودن یک انیمیشن عظیم و یک درام عاشقانه که در بستری عشیره ای در جنوب کشور می گذرد را در موسیقی اش به عینیت رسانده و هم در دو ساختار متفاوت نشاط انگیز بودن «فیل شاه» و اندوهگنانه بودن عشق جاری در ماهورا را با تم ها و ملودی های به یادماندنی در این دو اثر جاری کرده است

برانگیختن احساس مخاطب و به خاطر سپرده شدن موسیقی فیلم در ذهن تماشاگر از مهم ترین خصوصیات موسیقی ستار اورکی است که این بار هم به شکل خوبی موفق به انجامش شده است. ساخت خط ملودی های اثرگذار از نشانه های همیشگی موسیقی این آهنگساز است و همین اتفاق باعث شده تلفیق موسیقی او با تصویر فیلم اثرگذاری خوبی روی مخاطب داشته باشد. ستار اورکی بارها ثابت کرده که می تواند با موسیقی اش به ماندگاری فیلم در ذهن تماشاگر کمک های شایانی کند. او را می شود جزء اثرگذارترین آهنگسازهای حال حاضر در سینمای ایران دانست که در این دوره از جشنواره فیلم فجر توانسته بار دیگر توانایی های خود را به نمایش بگذارد

تاریخ انتشار :۲۱ بهمن ۱۳۹۶

حامد بهداد و غزل شاکری و همسرش در فوتوکال فیلم ژولیت و شاه

نگاهی به آنتیک؛ پر حاشیه مثل سن پطرزبورگ، پرخطر مثل شیشلیک

یادداشت سید محمد کاظمی