Ad


درباره مهناز افشار: مواضع سیاسی یا سطح بازیگری

یادداشتی از حسین لامعی

تریبون هنر _ حسین لامعی: یک: نوشتن از مهناز افشار، کار آسانی نیست. بازیگری که همه‌ی حواشی و اتفاقاتِ این یک ساله‌اش، باعث شده امروز کمتر از هرچیز، به «بازیگری» ِ او توجه شود. نکته اما این است که ما می‌توانیم مواضع سیاسی اجتماعی افشار را بپسندیم یا نپسندیم؛ می‌توانیم توییت‌هایش را دوست داشته باشیم یا نداشته باشیم؛ می‌توانیم اظهارنظرهایش درباره‌ی مسائل روز را درست بدانیم یا نه؛ و می‌توانیم درباره‌ی حضورش به عنوان داورِ «پرشین گات‌تلنت» و برگشتن یا برنگشتن‌اش به ایران و ده‌ها مسئله‌ی دیگر، هر نظری بدهیم؛ اما نباید فراموش کرد که مهناز افشار قبل از هرچیز، و بیش از هرچیز، یک «بازیگر» است؛ و ما در این متن بی‌توجه به حواشی، قرار است پیرامون «مهنازِ افشارِ بازیگر» حرف بزنیم؛ «مهنازِ افشارِ داخلِ سینما».

 

دو: مهناز افشار هرچه پیش آمد، بازیگر بهتری شد. او که روزگاری در عرصه‌ی بازیگری جدی گرفته نمیشد، از جایی به بعد، آگاهانه از بازی در فیلم‌های مُدِ روز و تین‌اِیجر فاصله گرفت و با دقت در انتخاب نقش‌هایش، در آثار مهم‌تر و جدی‌تری حضور یافت. به فیلم‌های او از سال ۸۸ تا ۹۸ نگاه کنید؛ برخلاف اکثرِ همکارانش، به ندرت اثر مبتذلی در آن‌ها دیده میشود. آثار افشار در این دهه، جدا از سلیقه‌ی شخصی، اکثرا جدی‌اند و قابل بحث؛ و بازی او در این آثار، پخته‌تر و جلوتر از گذشته‌‌ی او.

 

سه: افشار در سال ۹۸ با «آشفتگیِ» جیرانی، «قسمِ» تنابنده و «شاه‌کشِ» امیرخانی، همچنان به مسیر تکامل خود در عرصه‌ی بازیگری ادامه داد‌ و پیشرفت‌اش قابل ملاحظه بود و تلاش‌اش برای «درآوردن» و باورپذیر کردنِ نقش‌ها، چشم‌گیر. او در «آشفتگی»، در نقش زنی اغواگر و در یک میزانسنِ سخت و پیچیده، با فاصله بهتر از دیگر بازیگران است و در «قسم»، در نقش زنی تحتِ فشار و رنج‌کشیده، از بهترین نقش‌آفرینی‌های او را شاهدیم‌. افشار حتی در «شاه‌کش»، سطح قابل قبولی دارد و بالاتر از کلّیتِ فیلم می‌ایستد. نکته‌ی قابل ذکر آنکه افشار اساسا بازیگری است که دوربین دوستش دارد و حضور و استایل و لحن و بازی‌اش مقابل دوربین، هیچ‌گاه مخاطب را پس نمی‌زند.

 

چهار: مهناز افشار حالا درست در نقطه‌ایی است که می‌تواند اتفاقات بزرگی را در زندگی حرفه‌ای-سینمایی‌اش رقم بزند و به همین دلیل ما امیدوار به پایانِ همه‌ی این اتفاقات و حواشی هستیم و چشم‌انتظارِ بازگشت دوباره‌اش مقابل دوربین سینما. همان‌جایی که به آن تعلق دارد.

تاریخ انتشار :۲۷ اسفند ۱۳۹۸

برچسب‌ها:
مطالب مرتبط



شما هم یک دیدگاه ارسال کنید
 

Notice: Undefined variable: user_ID in /home/tribune/domains/tribunehonar.com/public_html/wp-content/themes/v1/comments.php on line 92

نام




یادداشت آرشیو

  • آنتیک؛ پر حاشیه مثل سن پطرزبورگ، پرخطر مثل شیشلیک

    تریبون هنر _ سید محمد کاظمی: مطمئن نیستم که در طول عمر خود، فیلم “آنتیک” را بیشتر از همین یک بار که در جشنواره دیدم ، ببینم! جسارت فیلم به اندازه ای بالا بود که تیغ سانسور و حتی فراتر از آن “صابون توقیف” را برای تن خویش به حریف می طلبید. شاید بازیگر نام آشنایِ این سال ها یعنی پژمان جمشیدی، با زوج تازه اش که بیژن بنفشه خواه […]

  • به بهانه تولد اکبر گلپا: سفری به سال‌های دور

    تریبون هنر: اکبر گلپایگانی یا «گلپا» نخستین مشق‌های موسیقی خود را از پدرش و سپس از حسن یکرنگی فراگرفت، اما فردی که از او یک خواننده ساخت، نورعلی‌خان برومند بود؛ مردی که سال‌ها گلپا را زیر بال و پر خود گرفت و او را با بزرگانی همچون صبا، خالقی و […]

  • فیوریوسا

    تریبون هنر: سال ۲۰۲۴ برای صنعت سینما با ناامیدی‌هایی در گیشه نیز همراه بود، با فیلم‌هایی که باوجود بودجه‌های کلان و انتظارهای بالا، در جذب مخاطبان ناکام ماندند و برخی از آثار بزرگ سال نه‌تنها نتوانستند هزینه‌های خود را جبران کنند، بلکه نقدهای منفی گسترده‌ای را نیز به همراه داشتند. […]

  • یک هیأت انتخاب پربحث برای فیلم فجر با نگاهی به رکورداران ۴۳ دوره

    تریبون هنر: ایسنا نوشت: معرفی اعضای هیأت انتخاب جشنواره فیلم فجر در حالی با واکنش‌های مثبت و منفی همراه بوده که هنوز مشخص نیست چه فیلم‌هایی متقاضی حضور در این رویداد شده‌اند و اگر اسامی این متقاضیان هم اعلام شود، شاید بتوان در آینده قضاوت منطقی‌تری درباره عملکرد هیأت انتخاب […]

  • فیلم زودپز؛ قدمی رو به جلو برای تمام چهره هایش

    تریبون هنر: زودپز ششمین فیلم سینمایی رامبد جوان در مقام کارگردان است. رامبد جوان به عنوان کارگردان، کارنامه قابل اعتنایی در عرصه سینما دارد. او در عمده فیلم هایی که ساخته توانسته نظر مثبت مخاطب را به خود جلب کند و فیلم هایش عمدتا ضمن موفقیت در گیشه، دارای شاخص […]

Ad
Ad
Ad
Ad
Ad