نیما حسنی نسب: هرکسی به فساد تن ندهد از بازی کنار می رود
تریبون هنر: نیما حسنی نسب در اعتراض به تعطیلی سینما عصر جدید نوشت:
ذوق‌زدگی و جو گیری سطح پایینِ مُشتی تازه به دوران رسیده از رشد قارچ‌گونه‌ی پردیس و مال و شهر کتاب و سالن و الخ در سال‌های اخیر دارد عوارض و عواقب تلخ‌اش را به رخ می‌کشد؛ سازه‌های غول‌آسای اغلب حال‌به‌هم‌زن و زشتی که اوج/حضیض‌شان پدیده‌ی غریبی به اسم ایران‌مال شد و حالا دارند خودشان را به تمام نقاط ایران می‌مالند. دیگر فهم این موضوع ساده شده که این‌ها اصلاً ساخته شده‌اند تا رسالت و اصالتِ فرهنگی را در بسته‌بندیِ عُقده‌ای و بزک‌شده پنهان کنند.
حالا حتی شاید راحت‌تر بشود فهمید که حاصلِ آن‌همه بلک‌باکس و سِن تیٔاترهای زیرپله‌ای و نافُرم، شهر کتاب‌های آلاپلنگیِ پازل‌فروش، پردیس‌های ناموزون و پاساژ/سینما/فوت‌کورت‌های شلوغ و بی‌قواره به انحصار و تک‌صدایی ختم شد نه تنوع و تکثر. خروجی اتاق فکرها و نیت‌های پشت آن هم بیش و پیش از آن‌که اقداماتی دلسوزانه برای پیشرفت سینما و فرهنگ باشد، نقشه‌‌ای بود تا تمامِ پول‌ها در جیب و دخلِ خودی‌ها باقی بماند و کارها از محدوده‌ی نظارت و هدایتِ معدودی رانت‌خوار و دزد و گانگستر و اربابان‌شان خارج نشود.
زنجیره‌ی تعطیلی کتاب‌فروشی‌ها و سینماها و کافه‌ها و پاتوق‌های فرهنگیِ آشنا و دلپذیر و حل‌شدنِ همه چیز در هیاهوی نیٔون‌ها و رنگ و لعابِ بِرندهای لوازم آرایشی و بوتیک و موبایل‌فروشی نشان داد کلیدواژه‌های توسعه و شهر مدرن و شهوتِ افزایشِ مخاطب/مشتری در غیابِ مطلقِ شور و شعور فرهنگی چه سرنوشت محتومی دارد.
حالا دیگر همه‌ی سرنخ‌ها دست خودشان است و صفر تا صد بازار فرهنگ و هنر و سرگرمی را – از فکر و اجرا تا پخش و ارایٔه – به دست گرفته‌اند تا هر کسی از آن‌ها نبود و به ابتذال و فساد سیستماتیک‌شان تن نداد و اهل “مال” نبود، بدون درد و خونریزی و بدون دخالت دست از بازی کنار بگذرانند و مثل آب‌خوردن یابوها و کلاغ‌ها را جای گور خر و قناری قالب کنند. این تصوری ترسناک و ناامیدکننده است، اما باید بپذیریم که آن‌ها تصمیم‌گیرنده‌ی اول و آخر همه چیز شدند و خروجیِ این تصمیم‌ها و پسند و سفارش آن‌ها این روزها به تجلی است از در و دیوار. این تازه هنوز ابتدای ویرانی‌ست و هنوز چه ابرهای سیاهی در انتظار روز میهمانی خورشیدند
تاریخ انتشار :۵ اسفند ۱۳۹۹
