یهودا و مسیح سیاه به کارگردانی شاکا کینگ / یادداشت بابک صحرایی
تریبون هنر: فیلم «یهودا و مسیح سیاه» به کارگردانی شاکا کینگ با تمام تبلیغات و تحسین های پشت سرش فیلمی به شدت معمولی و شعارزده است. فساد پلیس و سیستم قضایی امریکا و ستم نژادی، بهانه ساخت فیلم های زیادی در امریکا بوده اند. از کشتن مرغ مقلد (رابرت مالیگن ۱۹۶۲)، مالکوم ایکس (اسپایک لی ۱۹۹۲) و تصادف (پل هگیس ۲۰۰۴) تا دوازده سال بردگی (استیو مک کوئین ۲۰۱۳)، جانگوی رها شده (کوئنتین تارانتینو ۲۰۱۳)، سلما (ایوا دوورنی ۲۰۱۴)، برو بیرون (جوردن پیل ۲۰۱۸) و کتاب سبز (پیتر فارلی ۲۰۱۸) آثار متعددی را می شود مثال زد که از برترین فیلم های ساخته شده با این موضوع هستند و «یهودا و مسیح سیاه» شعارزده ترین و بی هدف ترین فیلم با این موضوع در سال های اخیر است.
یهودا و مسیح سیاه درباره فرد همپتون، رئیس حزب پلنگ سیاه و خیانت یکی از نزدیکانش به اوست. دنیل کالویا که نقش او را بازی می کند با یک بازی اغراق آمیز و تکیه بر قرمزی چشم و فریادهایی با لحن تکراری در جمله «من یک انقلابی ام» نمی تواند همذات پنداری لازمه را برای مخاطب خود ایجاد کند و زندانی شدن و آزار دیدن و سرنوشت تراژیکش عینیت مناسبی در بازی او و کلیت فیلم ندارد.
رابطه فرد همپتون با همسرش و عشق افلاطونی بین شان، دلیل خیانت های مدام ویلیام اونیل و پیوستن خلافکارهای محلی به حزب پلنگ که از مهم ترین پیرنگ های داستانی این فیلم هستند نیز همگی در سطح کلیشه ها باقی می مانند و شخصیت پردازی و منطق داستانی مناسبی آن ها را همراهی نمی کند. می شود گفت پایان فیلم که سرنوشت شخصیت ها روی عکس های آن ها روایت می شود بهترین و اثرگذارترین بخش فیلم است. بخشی که فارغ از کارگردانی و بازی ها، فقط با روایت شفاهی قصه مواجه هستیم.
سلیقه سیاسی اسکار اما شانس این فیلم برای گرفتن جوایزی در رشته های فیلمنامه و بازیگری را زیاد می کند. تجربه نشان داده اسکار معمولا به فیلم هایی که ضد نژادپرستی، ضد خاورمیانه و ضد فاشیسم هستند روی خوش نشان می دهد و در این دوره، یهودا و مسیح سیاه با توجه به نام هایی که در گروه تولید و کارگردانی و بازیگری دارد بهترین گزینه برای توجه است. فیلم در بخش های بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین بازیگر نقش مکمل مرد و بهترین فیلمنامه اورجینال کاندید شده و با این حجم از نامزد شدن در رشته های مختلف منتظریم که با یک فیلم خوب طرف باشیم. اما تماشای فیلم جز تعجب از اینهمه تحسین و تبلیغ، چیزی در پی ندارد
بابک صحرایی
منبع: تریبون هنر
تاریخ انتشار :۲۰ فروردین ۱۴۰۰