ناصرالدین شاه و خدمت ناخواسته اش به هنر _ یادداشت بابک صحرایی
تریبون هنر _ بابک صحرایی: دوازدهم اردیبهشت، ۱۲۵ سال از کشته شدن ناصرالدین شاه گذشت. پادشاهی که عیاشی اش باعث رونق عکاسی و نقاشی و حتی موسیقی در دوران پنجاه ساله سلطنتش شد.
قبله عالم علاقه اش به عکاسی را با عکس انداختن از زنان حرمسرایش آغاز کرد. در ادامه به عکاسی از مکان های مختلف و حتی عکاسی پرتره از درباریان پرداخت. عکاسخانه کاخ گلستان را تاسیس کرد و به امیر کبیر دستور داد در دارالفنون به عکاسی اهمیت بدهد و معلم های فرنگی برای تدریسش بیاورد.
عکس هایی که ناصرالدین شاه انداخته اسناد هنری و تاریخی مهمی از ایران آن روزگار هستند.
او از قهارترین سلفی اندازهای تاریخ عکاسی هم بوده و از اولین کسانی است که از خودش در آینه عکس انداخته. او زیر یکی از سلفی هایش نوشته:
خودم از خودم در اندرون انداختم
او به نقاشی هم بسیار علاقه داشته. به گفته کمال الملک، ناصرالدین شاه نقاشی را به خوبی بلد بوده و گاهی نقشی هم بر بوم می زده. خود کمال الملک هم بهترین آثارش را در دوره ناصری و با حمایت او خلق می کند.
علی اکبرخان شیدا، آغازگر جریان تصنیف سرایی در دوره سلطنت او زندگی می کرده. شیدا هیچ وقت به دربار نمی رود اما اهالی موسیقی در دربار او جایگاه خاصی داشتند و به اصطلاح عمله طرب در نزد شاه شهید از ارج و قرب بالایی برخوردار بودند.
هنر جادوی غریبی دارد. در کل حاکمان هر سرزمینی حتی اگر از روی تفریح هم به آن بپردازند، باعث خدمت به فرهنگ سرزمین خود می شوند. حتی اگر عیاش عاشق پیشه ای مثل ناصرالدین شاه باشد که هیچ وقت به فکر مردم نبود اما بدون اینکه بداند به هنر ایران کمک کرد.
پ.ن: عکس های سوم و چهارم از سلفی های ناصرالدین شاه هستند
تاریخ انتشار :۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۰
بازیگران و عوامل نمایش «مرگ با طعم نسکافه» معرفی شدند
