Ad


نقد فیلم علف زار: خوش ساخت و تحسین برانگیز

یادداشت بابک صحرایی

تریبون هنر _ بابک صحرایی: علف زار به کارگردانی کاظم دانشی از معدود فیلم های خوبی است که در سال های اخیر ساخته شده. در دوران ضعف فیلمنامه و بی قصه بودن و باری به هر جهت بودن مضامین، فیلمنامه خوبی دارد که ضمن پرداختن شجاعانه به بخشی از معضلات ممنوعه، از تعلیق و شخصیت پردازی و قصه گویی خوبی برخوردار است.

 

علف زار از فیلم هایی است که حضور کاگردانی کاربلد در آن مشهود است. میزانسن های خوب و فکر شده، ریتم خوب تدوین، هدایت خوب بازیگر، قاب بندی های هوشمندانه و در کل فیلمبرداری خوب و سایر شاخص های این چنینی نشان می دهند که کارگردانی این فیلم را ساخته که سینما را به خوبی می شناسد.

 

علف زار از معدود فیلم های این سال هاست که از توانمندی  بازیگرانش به نحو احسن استفاده کرده. تمام بازی ها خوب و تحسین برانگیزند. پژمان جمشیدی، سارا بهرامی، ستاره پسیانی، مهدی زمین پرداز، صدف اسپهدی و ترلان پروانه درخشان ظاهر شده اند. تماشای علف زار این نتیجه را به همراه دارد که سینمای ایران بازیگران بسیار توانمندی دارد که در عمده فیلم ها فقط از اسم آن ها استفاده می شود نه توانایی های منحصر به فردشان.

 

علف زار پایان بندی بسیار خوبی دارد. یکی از معضلات سینمای ایران در یک دهه اخیر، مساله پایان باز است. عمده فیلم هایی که در این دسته قرار می گیرند، فیلم های بی پایان یا ناتمامی هستند که برچسب «پایان باز» به خود زده اند. علف زار اما در جای درستی با «پایان باز» به اتمام می رسد و تخیل و تحلیل تماشاگر می تواند در چندین جهت قصه را به اتمام برساند.

داستان و فیلمنامه علف زار پتانسیل تبدیل شدن به یک سریال را دارد. طبیعتا چنین داستانی با خورده پیرنگ ها و داستان های موازی ای که دارد، در یک فیلم سینمایی نمی تواند به تفضیل روایت شود. در سینمای ایران معمولا رسم نیست که فیلم های جدی دنباله ای داشته باشند. اگر چنین بود، علف زار یکی از بهترین گزینه ها بود.

 

بهرام رادان تهیه کنندگی این فیلم را بر عهده داشته است. با اکران گربه سیاه و علف زار، مشخص می شود که او قرار است در مسیر تهیه کنندگی، باعث ساخته شدن بخشی از فیلم های خوب سینمای ایران شود. فیلم هایی که از اندیشه خوب در مضمون و سطحی حرفه ای در ساختار برخوردار باشند

 

در کل علف زار فیلمی قصه گو و تفکر برانگیز است که ساختار سینمایی بسیار خوبی دارد. در دورانی که از تماشای اکثر فیلم ها در سینما پشیمان می شوی، علف زار از معدود فیلم هایی است که بهتر است در سینما به تماشایش بنشینیم.

 

نویسنده: بابک صحرایی

منبع: تریبون هنر

 

در صفحه اینستاگرام تریبون هنر با ما همراه باشید

تاریخ انتشار :۱۸ خرداد ۱۴۰۱

برچسب‌ها:, , , , , , , , ,
مطالب مرتبط



شما هم یک دیدگاه ارسال کنید
 

نام




یادداشت آرشیو

  • مرگ آلن دلون؛ روزگار سپری شدن زیبایی های ناب

    تریبون هنر _ بابک صحرایی: آلن دلون، یکی از نمادهای زیبایی جهان بود. مرگش به یادمان می رود که ما در روزگاری سپری شده زندگی می کنیم، روزگاری سپری شدن زیبایی های ناب. مرگ آلن دلون هشدار زندگی است. انگار زندگی فریاد می زند: آهای، حواست باشه. آلن دلون هم […]

  • یادداشت بابک نوری برای سعید راد
    یادداشت بابک نوری برای سعید راد
    دیگر از آن نسل طلایی کسی نمانده، جز بهروز خان

    تریبون هنر _ بابک نوری: اگر اون جوری که سینما رو به دو بخش قبل و بعد از انقلاب تقسیم می کنند نگاه کنیم خیلی از ماها با قهرمانها و ضدقهرمانهای سینمای قبل, عاشق و شیفته سینما شدیم و با اون‌ها مشق سینما کردیم … بهروزخان وثوقی ، ناصرخان ملک […]

  • سید جواد یحیوی؛ مجری ممنوع‌الفعالیتی که بازیگری پر کار شد

    تریبون هنر: حالا دیگر دیده شدن نام سید جواد یحیوی به عنوان بازیگر تئاتر اتفاقی تازه نیست چراکه او در این سال‌ها حضور مداومی روی صحنه داشته است. سید جواد یحیوی که نسل جدید تماشاگران شاید خاطره چندانی از اجراهایش در تلویزیون نداشته باشد، در پی ممنوعیتی که سال‌ها پیش […]

  • نامه علیرضا داوودنژاد به عطاران، پیروزفر، طناز طباطبایی، ترلان پروانه و زهرا داودنژاد

    تریبون هنر: علیرضا داودنژاد درباره اکران افتتاحیه فیلم سینمایی «مصائب شیرین ۲»نامه ای را خطاب به رضا عطاران، پارسا پیروزفر، طناز طباطبایی، ترلان پروانه و زهرا داودنژاد منتشر کرد. به گزارش تریبون هنر،چهارشنبه سپری شده ۴ مرداد ماه در پردیس سینمایی «ایران مال» مراسم افتتاحیه فیلم «مصائب شیرین ۲» در […]

  • مینی سریال «بچه گوزن»؛ روایت هیجان انگیز یک رابطه سادومازوخیسمی

    تریبون هنر _ بابک صحرایی: سریال «بچه گوزن» داستان واقعی یک رابطه سادومازوخیسمی (آزارگری و آزارخواهی) است. مرد و زن هر دو گرفتار این بیماری روانی اند با این تفاوت که مرد ظاهری عادی و معمولی دارد اما به اندازه زن که رفتارش بیانگر آشفتگی روحی اش است، بیمار است. […]

Ad
Ad
Ad
Ad
Ad
Ad
Ad
Ad