Ad


نقد فیلم علف زار: خوش ساخت و تحسین برانگیز

یادداشت بابک صحرایی

تریبون هنر _ بابک صحرایی: علف زار به کارگردانی کاظم دانشی از معدود فیلم های خوبی است که در سال های اخیر ساخته شده. در دوران ضعف فیلمنامه و بی قصه بودن و باری به هر جهت بودن مضامین، فیلمنامه خوبی دارد که ضمن پرداختن شجاعانه به بخشی از معضلات ممنوعه، از تعلیق و شخصیت پردازی و قصه گویی خوبی برخوردار است.

 

علف زار از فیلم هایی است که حضور کاگردانی کاربلد در آن مشهود است. میزانسن های خوب و فکر شده، ریتم خوب تدوین، هدایت خوب بازیگر، قاب بندی های هوشمندانه و در کل فیلمبرداری خوب و سایر شاخص های این چنینی نشان می دهند که کارگردانی این فیلم را ساخته که سینما را به خوبی می شناسد.

 

علف زار از معدود فیلم های این سال هاست که از توانمندی  بازیگرانش به نحو احسن استفاده کرده. تمام بازی ها خوب و تحسین برانگیزند. پژمان جمشیدی، سارا بهرامی، ستاره پسیانی، مهدی زمین پرداز، صدف اسپهدی و ترلان پروانه درخشان ظاهر شده اند. تماشای علف زار این نتیجه را به همراه دارد که سینمای ایران بازیگران بسیار توانمندی دارد که در عمده فیلم ها فقط از اسم آن ها استفاده می شود نه توانایی های منحصر به فردشان.

 

علف زار پایان بندی بسیار خوبی دارد. یکی از معضلات سینمای ایران در یک دهه اخیر، مساله پایان باز است. عمده فیلم هایی که در این دسته قرار می گیرند، فیلم های بی پایان یا ناتمامی هستند که برچسب «پایان باز» به خود زده اند. علف زار اما در جای درستی با «پایان باز» به اتمام می رسد و تخیل و تحلیل تماشاگر می تواند در چندین جهت قصه را به اتمام برساند.

داستان و فیلمنامه علف زار پتانسیل تبدیل شدن به یک سریال را دارد. طبیعتا چنین داستانی با خورده پیرنگ ها و داستان های موازی ای که دارد، در یک فیلم سینمایی نمی تواند به تفضیل روایت شود. در سینمای ایران معمولا رسم نیست که فیلم های جدی دنباله ای داشته باشند. اگر چنین بود، علف زار یکی از بهترین گزینه ها بود.

 

بهرام رادان تهیه کنندگی این فیلم را بر عهده داشته است. با اکران گربه سیاه و علف زار، مشخص می شود که او قرار است در مسیر تهیه کنندگی، باعث ساخته شدن بخشی از فیلم های خوب سینمای ایران شود. فیلم هایی که از اندیشه خوب در مضمون و سطحی حرفه ای در ساختار برخوردار باشند

 

در کل علف زار فیلمی قصه گو و تفکر برانگیز است که ساختار سینمایی بسیار خوبی دارد. در دورانی که از تماشای اکثر فیلم ها در سینما پشیمان می شوی، علف زار از معدود فیلم هایی است که بهتر است در سینما به تماشایش بنشینیم.

 

نویسنده: بابک صحرایی

منبع: تریبون هنر

 

در صفحه اینستاگرام تریبون هنر با ما همراه باشید

تاریخ انتشار :۱۸ خرداد ۱۴۰۱

برچسب‌ها:, , , , , , , , ,
مطالب مرتبط



شما هم یک دیدگاه ارسال کنید
 

نام




یادداشت آرشیو

  • با رکوردداران کنسرت موسیقی در سال ۱۴۰۲ آشنا شوید

    تریبون هنر: هنوز یک‌ماه از سال جدید نگذشته که قیمت بلیت‌های موسیقی ۱۰۰هزار تومان گران‌تر شده و بلیت کنسرت‌ها نزدیک به ۹۰۰هزار تومان به‌خصوص در کنسرت‌های پاپ دیده می‌شود. در دیگر شهرها هم قیمت بلیت‌ها تا سقف ۶۰۰هزار تومان به فروش می‌رسد که سقف قیمت در سال گذشته به ۵۰۰هزار […]

  • رضا داودنژاد، «مصائب شیرین»، کات!

    تریبون هنر: مخابره خبر درگذشت رضا داودنژاد در شامگاه ۱۳ فروردین ماه در حالی که چند سال قبل در چنین روزی خبر درگذشت جمشید مشایخی را مخابره کردیم، آنقدر سخت بود که برای انتشارش تامل کردیم، به چند نفر زنگ زدیم، فکر می‌کردیم دروغ ۱۳ فروردین ماه است اما گویا […]

  • ماجرای یک پرونده‌ رازآلود در «بی‌بدن»/ قصه دختری که جنازه ندارد

    تریبون هنر: فیلم «بی‌بدن» اولین تجربه سینمایی مرتضی علیزاده به نویسندگی کاظم دانشی است که به موضوع جنجالی قتل یک دختر و ماجراهای پس از آن در روایتی مشابه فیلم «علفزار» می‌پردازد. در قالب سلسله گزارش‌هایی با عنوان «پیشنهاد نوروزی خبرگزاری مهر» به مخاطبان سینما» به معرفی فیلم‌های اکران نوروزی […]

  • کدام فیلم ها در سینمای ۱۴۰۲ توقعات را برآورده نکرده؟

    تریبون هنر: ایرنا نوشت: سال ۱۴۰۲ سالی غیرقابل پیش‌بینی برای گیشه سینماها بود. سالی که اخبار فروش ۱۰۰۰میلیاردی تمام سینما را گرفته بود و در این بین فیلم‌هایی آمدند و رفتند که هیچ‌کس متوجه آن‌ها نشد. از دومین فیلم کارگردان فسیل گرفته تا کمدی ویلای ساحلی که توقع‌ها را نسبت […]

  • از مایکل جکسون تا پسر بروسلی: کشف چیزهای عجیب در جسد سلبریتی‌ها

    تریبون هنر: از مایکل جکسون و رابین ویلیامز و پسر بروسلی تا هیث لجر و دختر الویس پریسلی، سلبریتی های محتلفی بوده اند که سرنوشت تراژیکی داشته‌اند؛ اما بررسی‌های پس از مرگشان از نکات غافلگیر کننده‌ای در خصوص مرگ آن‌ها پرده برداشته است.   مرگ همیشه اتفاقی غم انگیز است، بخصوص […]

Ad
Ad
Ad
Ad
Ad