قاچاق فیلم یا تاراج سینما: میخ آخر بر تابوت سینما
یادداشت جعفر گودرزی؛ رییس انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایرانتریبون هنر _ جعفر گودرزی: قصه قاچاق فیلم‌های ایرانی دارد به غصه بزرگی تبدیل می‌شود. حالا تراژدی فقط یک ژانر نیست بلکه تقدیر سینمای ماست. واقعیت این است که امنیت ،امید، احترام و اعتماد چهار رکن اساسی‌ست که اگر در تار و وجود و روح و جان هنر و هنرمندان تنیده نشود، مرگ تدریجی عرصه فرهنگ و هنر رقم می‌خورد. متاسفانه در حال حاضر مشکل سینمای ما جدا ازسو مدیریت، بحران امنیت است؛ امنیتِ سرمایه روحی و روانی صاحبان فیلم‌ها. در شرایطی که سینمای کشور ما با روح و جسمی ضعیف دست و پنجه نرم می‌کند قاچاق اعضای بدنش را که همان تولیداتش است باید گذاشتن سنگ قبر بر روی پیکرش دانست. زدن میخ آخر بر تابوت سینما…
آقایان! قاچاق فیلم‌ها تیر خلاص به سینمای ماست و سردرگمی سرمایه‌گذاران و صاحبان فیلم در سینما را رقم زده است. مدیران کم تلاش و پرتوقع به راستی برای قاچاق فیلم‌های سینمای ایران می‌خواهید چه تمهیدی بیندیشید؟ با این حجم از قاچاق در سینمای ایران باید عطای فیلم‌سازی را به لقایش بخشید. اگر مشکل قاچاق فیلم را حل نکنیم دیگر چیزی از این سینما باقی نخواهد ماند.این مشکل نیازمند برخورد جدی، ضربتی و عملیاتی‌ست نه بخشنامه‌ای و…
متاسفانه وقتی فیلم‌های سینمایی به این راحتی قاچاق می‌شوند و بعد از اکران آنلاین و یا حتی قبل از آن به بازار راه پیدا می‌کنند چگونه می‌توانیم از تهیه‌کنندگان و سرمایه‌گذاران بخواهیم به سرمایه‌گذاری در سینما فکر کنند؟!
آیا بعد از سال‌های متمادی وقت آن نرسیده به مقوله کپی‌رایت نگاه جدی بیندازیم؟
این قاتلان فرهنگی سر چند فیلمِ دیگر را باید بِبُرند و ذبح کنند تا مدیران به خود بیایند و دنبال بانیان این امر باشند؟
چند نفر دیگر باید ضرر کنند تا این قانون به صورت جدی اجرایی شود؟
اقتصاد نحیف سینمای ایران در کنار همه سیاست‌های ناپایدار و سردرگمی سینماگران فقط همین معضل قاچاق گسترده فیلم را کم داشت تا مراسم تدفین آن کامل انجام شود. به راستی نمی‌شود در مقابل این خون‌آشامان فرهنگی ایستاد؟!
کسانی که با سینمای ایران دشمنی دارند گویا از قاچاق فیلم‌ها خوشحالند و خیلی خوب می‌دانند با قاچاق فیلم‌ها می‌توانند سینما را نابود کنند. وقتی عرصه برای صاحب اثر تنگ می‌شود و بلاتکلیفی و سردرگمی و ممیزی و توقیف بدون هیچ توضیحی ادامه می‌یابد آن وقت است که فیلم‌ساز تن به انتحار هنری زده و ترجیح می‌دهد اثرش حتی به شکل قاچاق دیده شود، قبل از آنکه در توقیف ذبحش کنند. قاچاق فیلم، لاغر شدن این سینمای نحیف است؛ حیف سینمای ما…
نویسنده: جعفر گودرزی
منبع: تریبون هنر
مطالب مرتبط:
جعفر گودرزی: دست و قلم حق نویس شکستنی نیست
در صفحه اینستاگرام تریبون هنر با ما همراه باشید
تاریخ انتشار :۲ شهریور ۱۴۰۲
