Ad


دفاع وودی آلن از رئیس فدراسیون فوتبال اسپانیا: تجاوز جنسی که نکرد، فقط یک بوسه زد

تریبون هنر: وودی آلن، کارگردان آمریکایی می‌گوید فهم این نکته که کسی ممکن است برای بوسیدن شغلش را از دست بدهد برایش دشوار است.

 

وودی آلن، کارگردان آمریکایی که برای نمایش آخرین فیلمش به جشنواره ونیز رفته است از جنبش «می تو» (من هم) دفاع کرد.

 

او در عین حال درباره اعتراض‌ها به لوئیس روبیالس، رئیس فدراسیون فوتبال اسپانیا به دلیل بوسیدن ناخواسته یکی از بازیکنان تیم فوتبال زنان این کشور گفت: «بوسیدن در زمین فوتبال اشتباه بود اما او یک مدرسه را که به آتش نکشید. او موظف است عذرخواهی کند و کارش را ادامه دهد. […] به او [بازیکن زن تیم اسپانیا] تجاوز جنسی نکرد. این تنها یک بوسه بود و او هم دوستش بود.»

 

وودی آلن افزود که فهم این نکته که کسی ممکن است برای بوسیدن شغلش را از دست بدهد برایش دشوار است.

 

هواداران جنبش «می تو» (Me too) از وودی آلن به دلیل ادعاهای مطرح‌شده مبنی علیه او بر اذیت و آزار جنسی دختر خوانده‌اش در دهه ۱۹۹۰ انتقاد می‌کنند. کارگردان سرشناس آمریکایی این ادعاها را همواره رد کرده و تاکنون نیز مورد پیگرد قضایی قرار نگرفته است.

 

وودی آلن، ۸۷ ساله برای نمایش پنجاهمین فیلم کارنامه هنری‌اش در جشنواره فیلم ونیز حضور پیدا کرده است. او جنبش «می تو» را برای زنان «مثبت» و «سودمند» توصیف کرد اما افزود که برخی پیامدهای آن از جمله آنچه به عنوان «فرهنگ کنسل» معروف شده است می‌تواند «احمقانه» باشد.

 

«فرهنگ کنسل» به رویکردهایی اطلاق می‌شود که هدف از آن طرد شخصیت‌های سیاسی، اجتماعی و تاریخی به دلیل رفتارهای بحث برانگیز منسوب به آنها است. مصداق بارز این رفتارها موارد اذیت و آزار جنسی، رفتار جنسیت‌زده و نژادپرستی است.

 

وودی آلن در جریان کشمکش جدایی جنجالی‌اش از میا فارو، بازیگر سرشناس آمریکایی در دهه ۱۹۹۰ به اذیت و آزار جنسی دیلان فارو، دختر خوانده‌اش متهم شد. او چند سال بعد با یکی دیگر از دخترخوانده‌های میا فارو به نام سون-یی پره‌ وین ازدواج کرد.کارگردان فیلم‌هایی همچون «منهتن»، «آنی هال»، «جنایت و جنحه» و «هانا و خواهرانش» پس از جنبش «می‌ تو» در آمریکا از محافل هنری و سینمایی طرد شد. شرکت «آمازون» در سال ۲۰۱۸ قراردادش با وودی آلن را لغو کرد.

 

هشتادمین دوره جشنواره فیلم ونیز از روز چهارشنبه گذشته آغاز شده است و روز شنبه ۹ سپتامبر پایان می‌یابد.

 

در صفحه اینستاگرام تریبون هنر با ما همراه باشید

تاریخ انتشار :۱۴ شهریور ۱۴۰۲

برچسب‌ها:,
مطالب مرتبط



شما هم یک دیدگاه ارسال کنید
 

نام




یادداشت آرشیو

  • مینی سریال «بچه گوزن»؛ روایت هیجان انگیز یک رابطه سادومازوخیسمی

    تریبون هنر _ بابک صحرایی: سریال «بچه گوزن» داستان واقعی یک رابطه سادومازوخیسمی (آزارگری و آزارخواهی) است. مرد و زن هر دو گرفتار این بیماری روانی اند با این تفاوت که مرد ظاهری عادی و معمولی دارد اما به اندازه زن که رفتارش بیانگر آشفتگی روحی اش است، بیمار است. […]

  • نگاهی به تاثیر آیین و هنر مردمی در آثار سینمایی و نمایشی
    بهرام بیضایی، ناصر تقوایی و عباس کیارستمی با تعزیه ایرانی چه کردند

    تریبون هنر: تعزیه، این هنر عامه یکی از عمیق‌ترین هنرهای ایرانی است که در دوره مدرن توجه بسیاری از هنرمندان تراز را در شیوه‌های مختلف هنری به خود جلب کرده است، از جمله آن هنرمندان در سینما حداقل سه سینماگر با نوشتن و یا ساختن و یا الگوگرفتن از پیشنهادهای […]

  • یادداشت حامد حنیفی درباره نمایش مرگ با طعم نسکافه: بی اختیار اشک می‌ریختیم

    تریبون هنر: حامد حنیفی در یادداشتی درباره نمایش «مرگ با طعم نسکافه» به کارگردانی بابک صحرایی نوشت: من و اکثریت قریب به اتفاق حضار بی اختیار اشک می‌ریختیم. به گزارش تریبون هنر، حامد حنیفی، آهنگساز برجسته موسیقی ایران و منتقد موسیقی در یادداشتی درباره نمایش مرگ با طعم نسکافه نوشت: […]

  • بابک جهانبخش مرگ با طعم نسکافه به کارگردانی بابک صحرایی

    تریبون هنر: بابک جهانبخش، خواننده برجسته و توانمند موسیقی ایران، یادداشتی را درباره نمایش «مرگ با طعم نسکافه» به کارگردانی بابک صحرایی منتشر کرد. به گزارش تریبون هنر، بابک جهانبخش در یادداشت خود درباره نمایش «مرگ با طعم نسکافه» و بابک صحرایی ر صفحه اینستاگرامش نوشت: بابک صحرایی فارغ از […]

  • رضا صادقی در مرگ با طعم نسکافه

    تریبون هنر: رضا صادقی در یادداشتی درباره نمایش مرگ با طعم نسکافه به نویسندگی و کارگردانی بابک صحرایی نوشت: رفتم چون رفیقم رو ذوست دارم و دعوتش برام محترم بود اما شگفت زده شدم به گزارش تریبون هنر، رضا صادقی خواننده برجسته و مولف موسیقی ایران در یادداشتی به تحلیل […]

Ad
Ad
Ad
Ad
Ad
Ad
Ad