تریبون هنر: خشایار اعتمادی در گفتگو با بابک صحرایی برای اولین بار ناگفته های بسیاری از بیست سال حضورش در عرصه حرفه ای موسیقی را بازگو کرده است. در این گفتگوی ویدئویی برای اولین بار صحبت هایی از بابک بیات را هم می توانید ببینید که تا کنون منتشر نشده اند

خشایار اعتمادی اولین آلبوم پاپ بعد از انقلاب را منتشر کرد. آلبوم دلشوره که با موسیقی بابک بیات همراه بود. او در طی دو دهه گذشته همیشه یکی از اثرگذارترین خواننده های موسیقی پاپ بوده است

خشایار اعتمادی در این گفتگوی جذاب از تمام سال های حضورش در موسیقی صحبت کرده است

بخش از اولین قسمت این گفتگو به قرار زیر است:

_ خواننده شدن خیلی دور بود از چشم اندازی که خانواده برای من می دید

_ قبل از ما هم پاپ _کلاسیک کار کرده بودند ما برای شنیده شدن تلاش کردیم

_ ما ۴،۵ تا جوان بودیم که سال ۱۳۷۱ با یک انرژی خودجوش کار می کردیم. من، علیرضا عصار، شادمهر عقیلی، فواد حجازی و مجید رضا زاده. شادمهر ملودی های خوبی می نوشت. خوب ساز می زد و بعد هم دیدیم که خوب هم می خواند. علیرضا عصار موزیسین بود و بلد بود که سبک خواندن خودش را بخواند

_  اواسط سال ۱۳۷۳ کارهایم را بردم رادیو. گفتند تو صدای خوانندگی داری اما هیچکدام از این کارها قابل پخش از سازمان صدا و سیما نیست

_ آن مقطع مدیران بسیار دلسوزی بودند که داشتند همراه با ما، موازی با ما سعی می کردند سیاست گذاری های مناسب را انجام بدهند

_  دوستی من با بابک بیات خیلی بیشتر از همکاری ام با بابک بیات بود. هیچکدام از همکارانم به اندازه من با بابک بیات دوستی نداشتند

_ سال ۱۳۶۹ بابک بیات موسیقی تئاتر داود رشیدی را کار می کرد که علیرضا عصار و فواد حجازی را به عنوان نوازنده به ایشان معرفی کردم

_ کنایه زیاد بود. صدای بم باریتون من و ملودی های بابک بیات طبیعتا باعث شده بود که من یاد آور داریوش باشم

_ صادقانه بگویم: یک جاهایی دوست داشتم به داریوش شباهت داشته باشم

اولین قسمت از گفتگوی بابک صحرایی با خشایار اعتمادی همراه با گفته های منتشر نشده از بابک بیات را در تریبون هنر ببینید

تاریخ انتشار :۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۶

اکران مردمی فیلم «کارزار» با حضور هنرمندان برگزار شد

مرگ آلن دلون؛ روزگار سپری شدن زیبایی های ناب

یادداشت بابک صحرایی