آوازخوانی مرلین مونرو / یادداشت بابک صحرایی
تریبون هنر _ بابک صحرایی: سکانس آوازخوانی مرلین مونرو در «بعضی ها داغشو دوست دارند» به کارگردانی بیلی وایلدر، از بهترین تصاویر به جا مانده از این بازیگر برای نشان دادن توانایی های غریزی اش است.
مرلین مونرو خواننده واقعی این آهنگ است. به زیبایی می خواند و با زبان بدن و میمیک چهره اش کلمه به کلمه ترانه را به تصویر می کشد. آن طرف هم جک لمون، غول کمدی دهه پنجاه و شصت و تونی کورتیس که بیلی وایلدر خوش تیپ شهر صدایش می کرد، با ظاهری زنانه به عنوان نوازنده مرلین مونرو را همراهی می کنند.
مرلین مونرو موقع بازی در این فیلم به خاطر حواس پرتی ها و فراموش کردن دیالوگ ها و آشفتگی روانی همیشگی اش، دمار از روزگار کارگردان و بازیگران در می آورد. تونی کورتیس درباره این فیلم گفته بوسیدن مرلین مونرو مثل بوسیدن هیتلر بود.
نتیجه کار اما شاهکار است. با گذشتن ۶۲ سال از ساخته شدن این فیلم، بازی مرلین مونرو هنوز طراوت خاصی دارد و کسی نتوانسته تکرارش کند. شخصیت دو قطبی او در بازیگری بسیار به کارش می آمد. مقابل دوربین ناگهان از زنی عاصی و روانی به دلبری طناز تبدیل می شده و بدون هیچ آموختگی قبلی، خود دیگرش را بازی می کرده و می درخشیده
بعضی ها داغشو دوست دارند به دلایل مختلفی از فیلمنامه خوب و کارگردانی درخشانش تا بازی های تحسین برانگیزش، از سوی بنیاد ملی امریکا به عنوان بهترین فیلم کمدی تمام دوران ها انتخاب شده. فیلمی که سرشار از صحنه های سرخوشانه زیبا و به یادماندنی است.
در صفحه اینستاگرام تریبون هنر با ما همراه باشید
تاریخ انتشار :۲۶ شهریور ۱۴۰۰
بازیگران و عوامل نمایش «مرگ با طعم نسکافه» معرفی شدند
