Ad


محمد علی نجفی: ریاست محمد خزاعی فرصت خوشایندی است که خطراتی هم دارد

تریبون هنر: محمدعلی نجفی به تحلیل نقش محمد خزاعی در ریاست سازمان سینمایی پرداخت.
رئیس هیئت مدیره‌ی خانه سینما معتقد است که انتصاب محمد خزاعی به ریاست سازمان سینمایی، در عین حال که برای حوزه سینما یک فرصت خوشایند است، خطراتی هم می‌تواند با خود داشته باشد.

محمدعلی نجفی- رئیس هیات مدیره‌ی خانه سینما و کارگردان- شامگاه جمعه نهم مهر ماه مهمان برنامه «پرانتز باز» رادیو نمایش بود که به بهانه انتصاب رییس جدید سازمان سینمایی، نگاه خود را در این‌باره و فضای مدیریتی سینما تشریح کرد.

محمد علی نجفی گفت: وقتی کسی از سینما شناخت داشته باشد و از بدنه و از درون سینما وارد این عرصه شود، هم جنبه‌ی مثبت دارد و هم جنبه‌ی منفی. جنبه‌ی مثبتش این است که به همه‌ی جوانب سینما آشنایی کامل دارد، همه‌ی افراد را خوب می‌شناسد و کارآیی آن‌ها را می‌شناسد جنبه‌ی منفی‌اش هم این است که در هر صورت هر کسی در سینما صاحب سلیقه است و ممکن است که این سلیقه‌ی بر سینما حاکم شود و این خطرناک است. در حالی که سینما سلیقه‌های مختلف، متعدد و متکثری را می‌طلبد بنابراین نمی‌تواند یک سلیقه بر آن حاکم باشد. بنابراین الان در عین حال که به نظر من باید خوشحال باشیم که یک نفر از درون سینما آمده و سال‌ها هم نقش مدیریتی در جشنواره‌های مختلف داشته، این مساله حُسن دارد اما خطر الان مثل این است که ایشان روی یک پل صراط قدم گذاشته که این پل صراط از یک مو باریک‌تر است؛ یعنی اینکه شما آیا فرهنگ و هنر را قربانی سیاست می‌کنید یا سیاست را وسیله‌ای برای اعتلای فرهنگ و هنر به کار می‌گیرید؟ آقای خزاعی الان در این شرایط دو گانه است و نقش او خیلی هم حساس است. ایشان اگر به این باور برسد که باید با اهالی سینما که عینیت آن الان در خانه‌ی سینما است، با تعامل به برنامه ریزی برسند، طبیعتا به اهداف سینما می‌رسند، آن هم در این مقطع خاص که می‌دانید ما در این شرایط کرونایی، هم با مقوله‌ی کارآیی و معیشت افراد سینما رو به رو هستیم، هم اینکه سینما الان تغییر جهتی داده و صنعت سینما به صنعت تصویر رسیده است. این را شما در سینمای خانگی و در بسیاری از جاهای دیگر می‌بینید. منظورم آگاهی داشتن به این نکته است که ما در مقطعی از تاریخ سینما به سر می‌بریم که صنعت تصویر جایگزین صنعت سینما شده‌است، یعنی اینکه کم کم و به تدریج سالن‌های سینما دارد مثل سالن‌های تئاتر جنبه‌ی معرفتی پیدا می‌کند و شما با سینمای خانگی و با تکنیک دیجیتال رو به رو هستید که این خودش به لحاظ فرهنگی بسیار نقش دارد. اگر آقای خزاعی به این باور برسد و این باور را در تعامل تنگاتنگ با بدنه‌ی سینما یعنی با صنوف سینمایی به طراحی و برنامه ریزی برسند، بسیار ترکیب موفقی خواهد شد و همه‌ی آن تجربیاتی که در سینما دارد، کارکرد خوبی خواهد داشت.

محمد علی نجفی در بخش دیگری از سخنانش گفت: سلیقه داشتن اشکالی ندارد، خیلی هم خوب است. مگر می‌شود که آدمی صاحب سلیقه نباشد؟ بحث من این است که وقتی یک نفر سلیقه‌ی هنری دارد آن سلیقه‌ی هنری‌اش برای پیشبرد مسئولیت اداری و اجرایی‌اش معیار و مبنا نباشد. من هم دارای سلیقه‌ هستم و به عنوان کارگردان، فیلم خودم را می‌سازم اما سلیقه‌ی من نمی‌تواند برای سینمای ایران معیار باشد. عرض من این است که آقای خزاعی با تجربه‌های خوب و موفقی که داشته‌اند سلیقه‌ی خودشان یکی از سلیقه‌هاست اما سلیقه‌های مختلفی هست. ایشان تجربه‌ها و پشتوانه‌ی دانش خودشان را در ارتباط با بدنه‌ی سینما، یعنی در ارتباط با فعالین سینما مخصوصا آن‌هایی که نقش موثر در سینما دارند و با همفکری و همیاری و تعامل با هم به برنامه ریزی برسند. آنوقت کسانی هم که با آقای خزاعی هم سلیقه و همفکر هستند حتما منتفع می‌شوند و حتما شرایطی برایشان پیش می‌آید که در بهترین وجه می‌توانند کارهای خودشان را که با سلیقه‌شان هماهنگی دارد را انجام دهند، آن وقت سلایق دیگر هم فعال می‌شوند. سینما که نمی‌تواند یک بعد داشته باشد، ابعاد مختلف دارد و اگر اصطلاحش را بخواهیم بگوییم، ژانرهای مختلف دارد و همه‌ی ژانرها مفید است. افرادی در سینما هستند که صاحب تجربه، دانش و شناسایی از این ژانرها هستند و اگر امکان این را پیدا کنند که فعالیت داشته باشند بدون اینکه بخواهند ملاحظه و محافظه کاری‌ایی بکنند سینمای ایران حتما موفق و قابل تامل می‌شود. ما نمونه‌اش را داریم. شما دهه‌ی شصت را مطالعه کنید، من نمی‌خواهم بگویم که دهه‌ی شصت اشکال نداشت اما باعث شد که خیلی اتفاق‌ها بیفتد. برای مثال بنیاد فارابی تاسیس شد، خانه‌ی سینما شکل گرفت، صنوف تشکل پیدا کردند، تشکیلات سینمایی شکل گرفت و سلایق مختلف و هنرمندان بسیار ارزشمند و جوان‌هایی که این فرصت را پیدا کردند که همه‌شان بمانند. من نمی‌خواهم اسم ببرم که چه کسانی–هم برای رشد خودشان و هم رشد سینما- زمینه پیدا کردند. بدون اینکه بخواهم از خط مشخصی حرف بزنم ولی فکر می‌کنم که آقای خزاعی موفق خواهد شد، اگر که تجربه‌ها و دانش سینمایی خودش را در تعامل با صنوف سینما و صاحبان تجربه و اندیشه و حرفه‌ای سینما مبنا قرار دهد.

برنامه «پرانتز باز» که به تهیه‌کنندگی و سردبیری مارال دوستی در گروه برنامه‌های مستند و ترکیبی نمایشی رادیو نمایش تولید می‌شود، به صورت زنده و هفتگی ساعت ۲۱:۰۰ تا ۲۳:۰۰ پخش می‌شود. همچنین این برنامه قصد دارد تا با اجرای گردشی در مکان‌های مختلف فرهنگی، آن را به مردم معرفی کند.

 

در صفحه اینستاگرام تریبون هنر با ما همراه باشید

تاریخ انتشار :۱۰ مهر ۱۴۰۰

برچسب‌ها:,
مطالب مرتبط



شما هم یک دیدگاه ارسال کنید
 

نام




یادداشت آرشیو

  • با رکوردداران کنسرت موسیقی در سال ۱۴۰۲ آشنا شوید

    تریبون هنر: هنوز یک‌ماه از سال جدید نگذشته که قیمت بلیت‌های موسیقی ۱۰۰هزار تومان گران‌تر شده و بلیت کنسرت‌ها نزدیک به ۹۰۰هزار تومان به‌خصوص در کنسرت‌های پاپ دیده می‌شود. در دیگر شهرها هم قیمت بلیت‌ها تا سقف ۶۰۰هزار تومان به فروش می‌رسد که سقف قیمت در سال گذشته به ۵۰۰هزار […]

  • رضا داودنژاد، «مصائب شیرین»، کات!

    تریبون هنر: مخابره خبر درگذشت رضا داودنژاد در شامگاه ۱۳ فروردین ماه در حالی که چند سال قبل در چنین روزی خبر درگذشت جمشید مشایخی را مخابره کردیم، آنقدر سخت بود که برای انتشارش تامل کردیم، به چند نفر زنگ زدیم، فکر می‌کردیم دروغ ۱۳ فروردین ماه است اما گویا […]

  • ماجرای یک پرونده‌ رازآلود در «بی‌بدن»/ قصه دختری که جنازه ندارد

    تریبون هنر: فیلم «بی‌بدن» اولین تجربه سینمایی مرتضی علیزاده به نویسندگی کاظم دانشی است که به موضوع جنجالی قتل یک دختر و ماجراهای پس از آن در روایتی مشابه فیلم «علفزار» می‌پردازد. در قالب سلسله گزارش‌هایی با عنوان «پیشنهاد نوروزی خبرگزاری مهر» به مخاطبان سینما» به معرفی فیلم‌های اکران نوروزی […]

  • کدام فیلم ها در سینمای ۱۴۰۲ توقعات را برآورده نکرده؟

    تریبون هنر: ایرنا نوشت: سال ۱۴۰۲ سالی غیرقابل پیش‌بینی برای گیشه سینماها بود. سالی که اخبار فروش ۱۰۰۰میلیاردی تمام سینما را گرفته بود و در این بین فیلم‌هایی آمدند و رفتند که هیچ‌کس متوجه آن‌ها نشد. از دومین فیلم کارگردان فسیل گرفته تا کمدی ویلای ساحلی که توقع‌ها را نسبت […]

  • از مایکل جکسون تا پسر بروسلی: کشف چیزهای عجیب در جسد سلبریتی‌ها

    تریبون هنر: از مایکل جکسون و رابین ویلیامز و پسر بروسلی تا هیث لجر و دختر الویس پریسلی، سلبریتی های محتلفی بوده اند که سرنوشت تراژیکی داشته‌اند؛ اما بررسی‌های پس از مرگشان از نکات غافلگیر کننده‌ای در خصوص مرگ آن‌ها پرده برداشته است.   مرگ همیشه اتفاقی غم انگیز است، بخصوص […]

Ad
Ad
Ad
Ad
Ad