ماشینم را بران؛ تولد دوباره از رنج زندگی / یادداشت بابک صحرایی
تریبون هنر _ بابک صحرایی: فیلم زیبای «ماشینم را بران» می گوید: زندگی ادامه دارد.
درامی روانشناختی که از عشق و خیانت و رنج زندگی می گوید. رنجی برآمده از عشق و خیانت و اختلالات دوقطبی که خاصیت زندگی این روزگار است اما به آگاهی و بلوغ فکری منتهی می شود
ماشینم را بران (Drive My Car) فیلمی کند و آرام و شخصیت محور است. مردی خیانت همسرش را به چشم می بیند و سکوت می کند تا از عشقش نگهداری کند. فیلم با چنین رنجی شروع می شود و در مسیری غریب، پیش می رود
پیشرف داستان در بافت دراماتیک فیلم، در عرض قصه اتفاق می افتد یعنی در طول فیلم، حادثه خاص دیگری رخ نمی دهد اما شخصیت ها در تلاقی با یکدیگر، گره های داستانی را خلق می کنند و جهان بینی عمیق فیلم گسترش می یابد.
فیلمنامه «ماشینم را بران» از داستان کوتاهی نوشته هاراکی موراکامی، نویسنده برجسته ژاپنی اقتباس شده است. موراکامی وقتی متوجه می شود از داستان چهل صفحه ای اش فیلمی سه ساعته ساخته شده، بلیت می خرد و به تماشای فیلم می رود و سپس در ایمیلی برای کارگردان می نویسد:
من از ابتدای فیلم تا انتهای آن مجذوبش شدم. فکر می‌کنم این اثر به تنهایی یک دستاورد شگفت‌انگیز است
ماشینم را بران نکته جالب دیگری هم دارد. رنج های انسان ها اگرچه دلایل و اشکال مختلفی دارند اما آسیب هایی شبیه به هم دارند. آسیب وقتی از حد می گذرد تو را به تولدی دوباره می رساند. اگر به دنبال حقیقت و آگاهی باشی
ماشینم را بران (محصول ۲۰۲۱) با فیلمنامه عالی و کارگردانی بسیار خوبش، با کندی خسته کننده اما پایان بندی فوق العاده اش، فیلمی زیبا و دانایی بخش است
کارگردان: ریوسوکی هاماگوچی
تهیه‌کننده: تسویویوشی گورو، میساکی کاوامورا، اوسامو کوبوتا، ساچیئو ماتسوشیتا، یوشیتو ناکابه، کیجی اوکومورا، جین سوزوکی، آکیهیسا یاماموتو
بازیگران: هیده‌توشی نیشیجیما، توکو میورا، ریکا کریشیما، ماساکی اوکادا
نویسنده: بابک صحرایی
منبع: تریبون هنر
بیشتر بخوانید
خاندان گوچی؛ روایت زیبای یک نابودی / یادداشت بابک صحرایی
آخرین دوئل: ستم تاریخی به زن / یادداشت بابک صحرایی
در صفحه اینستاگرام تریبون هنر با ما همراه باشید
تاریخ انتشار :۴ اسفند ۱۴۰۰
