چارلی چاپلین؛ یکی از بزرگ ترین قربانیان تهمت و قضاوت نادرست
یادداشت بابک صحراییتریبون هنر _ بابک صحرایی: چارلی چاپلین یکی از بزرگ ترین قربانیان قضاوت های نا به جا، تهمت های ناروا و انتقادهای غلط است
چارلی چاپلین در سال ۱۹۶۷، در ۷۸ سالگی آخرین فیلمش به اسم «کنتسی از هنگ کنگ» را می سازد. فیلمی با بازی مارلون براندو و سوفیا لورن که تنها فیلم رنگی اوست. مارلون براندو از شیفتگان چارلی چاپلین بود و بازی کردن در فیلمی از او تحقق یکی از آرزوهای بزرگش بود.
این همکاری اما نتیچه تلخی به همراه داشت. در حین ساخت فیلم براندو و چاپلین دچار اختلافات زیادی می شوند تا حدی که مارلون براندو از چارلی چاپلین به عنوان بیمار سادیسمی نام می برد و چاپلین هم توهین های فراوانی به او می کند. خود فیلم هم با شکست مواجه می شود و از آن به عنوان بدترین فیلم چاپلین یاد می شود.
قضاوت های نا به جا، تهمت ها و دشمنی ها و غرض ورزی ها و انتقادهای غلط، بخشی از بهترین سال های عمر یکی از نوابغ هنر را نابود می کند.
چرا چارلی چاپلین با آن همه نبوغ و توانایی سال ها از فیلمسازی فاصله می گیرد و در آخرین فیلمش نیز نمی تواند موفق ظاهر شود؟
او در سال ۱۹۵۲، از سوی کمیته مک کارتیسم، مدافع کمونیست شناخته شده و از امریکا اخراج می شود. چاپلین زمانی که برای اولین نمایش فیلم روشنی‌های صحنه (۱۹۵۲) به لندن سفر کرده بود از اخراج خود از آمریکا با خبر می شود و تا سال ۱۹۷۲ به امریکا برنمی گردد. سال ها بعد مشخص می شود اسنادی که بر اساس آن ها چاپلین متهم به اعمال کمونیستی شده، جعلی بوده اند.
او در دهه ۴۰ میلاد میلادی و پیش از اخراج از امریکا دو فیلم از بهترین آثارش یعنی دیکتاتور بزرگ (۱۹۴۰) و موسیو وردو (۱۹۴۷) را ساخته بود. هم زمان با اخراج از امریکا فیلم درخشان روشنایی های صحنه و در خارج از امریکا یک سلطان در نیویورک (۱۹۵۷) را می سازد
فیلم رنگی «کنتسی از هنگ کنگ» قرار بود فیلم آشتی او با هالیوود و ورود به عرصه فیلمسازی نوین باشد. چاپلین اما نیازی به این کار نداشت. او سینماگر بزرگ و مولف و تاثیرگذاری بود و لازم نبود از سبک و ساختاری که مبدعش بود و در آن موفق بود خارج شود. او وقتی دوران فیلم صامت تمام شد هم با ساختن فیلم های درخشانش در دهه چهل و پنجاه (از دیکتاتور بزرگ تا یک سلطان در نیویورک) نشان داد در دوره تازه هم می تواند موفق باشد و فیلم های خوبی بسازد اما تهمت ها و انتقادهای نا به جا و قضاوت های غلط آسیب های فروانی به او رساند.
نویسنده: بابک صحرایی
منبع: تریبون هنر
در صفحه اینستاگرام تریبون هنر با ما همراه باشید
تاریخ انتشار :۲۹ فروردین ۱۴۰۱
