فخری خوروش؛ درخشش و زیبایی همیشگی
یادداشت بابک صحراییتریبون هنر _ بابک صحرایی: آنچه به اندازه کارنامه هنری درخشان فخری خوروش ارزش دارد، شأنیتی است که برای اسم «زن» در هنر بازیگری ایجاد کرد.
او متولد ۱۳۰۸ بود و با آغاز میانسالی فصل تازه و مهمی از فعالیت های هنری اش را آغاز کرد. در زمانه ای که زنان بازیگر با رسیدن به چهل سالگی به حاشیه رانده می شدند و عمدتا باید نقش مادر و یا یک سری نقش های فرعی بی اهمیت را بازی می کردند، فخری خوروش مهم ترین فیلم هایش را از چهل سالگی به بعد و مهم ترین سریال هایش را از پنجاه سالگی به بعد بازی کرد.
زمانی که موج نوی سینمای ایران آغاز شد، فخری خوروش چهل ساله بود. او در چهل و یک سالگی در «آقای هالو» (۱۳۴۹) داریوش مهرجویی درخشید و در چهل و پنج سالگی در «نفرین» (۱۳۵۳) ناصر تقوایی هنر بازیگری و زیبایی اش را به رخ کشید. حتی وقوع انقلاب نیز او را به حاشیه نراند و از پنجاه سالگی به بعد از گرداب و دادا و مترسک و تاراج تا سریال های امیر کبیر و پهلوانان نمی میرند و خانه ای در تاریکی، همچنان به عنوان یکی از برترین زنان بازیگر جایگاه خود را حفظ کرد.
فخری خوروش ۵۶ ساله بود که در سریال امیر کبیر (۱۳۶۴) در نقش مهدعلیا درخشید و این نقش را به یکی از ماندگارترین نقش های تاریخ سریال های تلویزیونی تبدیل کرد و در نهایت با «یک بوس کوچولو» (۱۳۸۴) بهمن فرمان آرا از بازیگری خداحافظی کرد.
او در گذر سالیان و پا به پای افزایش سنش، با تکیه به هنرش، زن مهمی در عرصه بازیگری باقی ماند و نشان داد برای درخشیدن در هنر، هیچ وقت دیر نیست.
یادش گرامی
نویسنده: بابک صحرایی
گرافیک: محمدرضا میدان دار
منبع: تریبون هنر
مطالب مرتبط:
یادداشت بابک صحرایی در سوگ جلال مقامی
مرگ ژان لوک گدار: یادآوری تمام شدن ارزش ها
یادداشت بابک صحرایی درباره یدالله رویایی: از شعر حجم و نجات موج نو تا تاثیر بر غزل پست مدرن
در صفحه اینستاگرام تریبون هنر با ما همراه باشید
تاریخ انتشار :۲۲ خرداد ۱۴۰۲
بازیگران و عوامل نمایش «مرگ با طعم نسکافه» معرفی شدند
