یک قدم مانده به خط پایان
یادداشت سید محمد کاظمیتریبون هنر: خیلی وقت ها در سینما حرف های تکراری بیشتر از حرف های تازه طرفدار پیدا می کند. ما می دانیم که آقازاده ها تافته هایی جدا بافته اند ؛ می دانیم که اختلاس گرها شاخ و دم ندارند ؛ می دانیم که احتمال دارد بیخ گوش خودمان ، یک سیاستمدار با اسلحه زن صیغه ای اش را ناکار کند! ولی از آن جایی که این حرف ها تا همین چند وقت پیش به لطف سانسور “در گوشی” به حساب می آمدند، دلمان می خواهد با آب و تاب برای یکدیگر تعریفشان کنیم.
در سریالی که حامد عنقا و بهرنگ توفیقی ساختند هیچ حرف تازه ای مطرح نشد. هیچ راهکاری هم ارائه پیدا نکرد. فقط داغ دل ما را تازه کردند و بیشتر آتشمان زدند! امّا عیبی ندارد. ظاهراً باید بابت همین که فعلاً تا همین حد، سینمایی نصفه و نیمه برایمان باقی مانده خدا را شکرکنیم.
“آقازاده” خوب شروع شد ، افت کرد و حالا در سردرگمی عجیبی رو به پایان است. “آقازاده” بار دیگر ثابت کرد که حرف های تکراری هنوز هم طرفداران خودشان را دارند.هنوز هم “گل درشت نمایی” ها برای خیلی ها تماشایی ست. ولی در مجموع ، یک قدم مانده به خطّ پایان سریال می توان نمره ی قبولی به آن داد.”آقازاده” بهتر از خیلی سریال های دیگر شبکه خانگی بود.
سید محمد کاظمی
منبع: تریبون هنر
تاریخ انتشار :۹ دی ۱۳۹۹
نگاهی به آنتیک؛ پر حاشیه مثل سن پطرزبورگ، پرخطر مثل شیشلیک
یادداشت سید محمد کاظمی
